1-Οἱ παῖδες ἐνόμιζον θησαυρὸν ἐνταῦθα τὸν πατέρα λανθάνειν.
(sustantiva de infinitivo non concertado en función de CD)
Os fillos crían que o pai ocultaba alí un tesouro.
2-Τὰ ἱερὰ εἰς τὸ ἱερὸν ὑπὸ τῶν παρθένων εἰσάγεται.
(regra τὰ ζῷα τρέχει)
As estatuas son levadas ao templo polas rapazas.
3-Οὐδείς ἐστι σοφώτερος σοῦ.
(σοῦ é "segundo término" do comparativo)
Ninguén é máis sabio ca ti.
4-Αἱ τῆς Σπάρτης γυναῖκες ἐν τοῖς γυμνασίοις ἐμάνθανον εἶναι ἰσχυραί.
(sustantiva de infinitivo concertado en función de CD)
As mulleres de Esparta nos ximnasios aprendían a ser fortes.
5-Τί φίλτερον ἀνδρὶ τῆς πατρίδος;
Que hai máis querido para un home que a patria?
6-Ὁμήρου ποίημα πάντες ἀναγιγνώσκομεν, οὗ ἡ ἀρχή ἐστι· "Μῆνιν ἄειδε, θεά..."
(proposición subordinada de relativo) οὗ desempeña a función de C.N.
Todos lemos o poema de Homero, cuio principio é: "Canta, deusa, a cólera..."
7-Οὓς φίλους νομίζομεν, τούτοις πιστεύομεν.
(proposición subordinada de relativo) [Hai un dobre acusativo: οὕς CD e φίλους predicativo]
Confiamos en esos, aos que consideramos amigos.
Nenhum comentário:
Postar um comentário